بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره های نر پرواری
Authors
abstract
در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیرههای سریع التخمیربر عملکرد بره های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیهپذیری مادهی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجالهی سویا و کنسانتره جیرههای مذکور طی زمانهای مختلف شکمبهگذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید. تجزیهپذیری مؤثر مادهی خشک پروتئین خام پودر ماهی بهطور معنیداری کمتر از کنجالهی سویا بود (05/0>p). از نظر تجزیهپذیری مؤثر مادهی خشک بین کنسانترههای مختلف، تفاوت معنیداری وجود نداشت ولی تجزیهپذیری مؤثر پروتئین خام کنسانترهها بهطور معنیداری کاهش یافت.در آزمایش دوم24 رأس بره نر حاصل از آمیختهگری تجاری نژاد زل -سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرمدر قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار (جیره) و هر تیمار با 8 تکراربه مدت 95 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تحت تأثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت. با کاهش نسبت پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه جیره phادرار بهطور معنی داری کاهش یافت ولی phمایع شکمبه و phمدفوع تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی واقع نشد. نتیجه کلی نشان داد که کاربرد جیره حاوی 35 درصد پروتئین غیرقابل در شکمبه به عنوان مطلوبترین جیره برای برههای نر به شمار میرود.
similar resources
بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در برههای نر پرواری
در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیرههای سریع التخمیربر عملکرد برههای نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیهپذیری مادهی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجالهی سویا و کنسانتره جیرههای مذکور طی زمانهای مختلف شکمبهگذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...
full textتاثیر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های نر آمیخته
full text
تأثیر سطوح مختلف ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و متابولیتهای شکمبه برههای نر ورامینی
در دهه گذشته آنزیمهای مختلفی در تغذیه نشخوارکنندگان و غیر نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گرفته است . برخی از آنها اثر مثبتی بر تولید حیوان داشتند. این پژوهش نیز به منظور مطالعه تاثیر تغذیه آنزیم ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و برخی متابولیتهای شکمبه برههای نر ورامینی انجام گرفت.24 رأCس بره نر ورامینی 3 تا 4 ماهه با میانگین وزن اولیه 5/1±22 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه جیر...
full textتأثیر سطوح مختلف ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و متابولیت های شکمبه بره های نر ورامینی
در دهه گذشته آنزیم های مختلفی در تغذیه نشخوارکنندگان و غیر نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گرفته است . برخی از آنها اثر مثبتی بر تولید حیوان داشتند. این پژوهش نیز به منظور مطالعه تاثیر تغذیه آنزیم ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و برخی متابولیت های شکمبه بره های نر ورامینی انجام گرفت. 24 رأcس بره نر ورامینی 3 تا 4 ماهه با میانگین وزن اولیه 5/1±22 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه جیر...
full textتاثیر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های نر آمیخته
اثرات سه سطح مختلف پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه به ترتیب در نسبتهای 70 به 30، 65 به 35 و 60 به 40 (درصد پروتئین خام) روی توان پرواری و خصوصیات لاشه 24 راس بره نر حاصل از آمیختهگری تجاری نژاد زل- سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرم مورد بررسی قرار گرفت. سطح انرژی و پروتئین خام درهمه تیمارها یکسان بود. برهها به مدت 95 روز در قفسهای انفرادی مورد ...
full textاثرات جایگزینی سطوح کنجاله کنجد با کنجاله سویا بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، متابولیت های شکمبه، فعالیت جویدن، عملکرد پروار بره های نر پرواری
این پژوهش به منظور بررسی اثرات جایگزینی کنجاله کنجد با کنجاله سویا بر عملکرد رشد، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، میانگین و ترکیب لاشه در بره های نژاد زل-تاب در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار شامل تیمار 1، 2، 3، 4 و 5 با صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد جایگزینی کنجاله کنجد با کنجاله سویا با 4 تکرار به مدت 90 روز انجام شد. وزن کشی دام ها هر 15 روز، مصرف خوراک به طور روزانه و با جمع آوری کل مدف...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
تحقیقات دام و طیورجلد ۴، شماره ۳، صفحات ۱-۱۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023